Επι μήνες, εκείνοι του ΣΥΡΙΖΑ που θέλουν εκλογές τον Μάιο, επικαλούνται στις εισηγήσεις τους προς τον πρωθυπουργό, ως βασικό επιχείρημα,τα παθήματα του Κώστα Καραμανλή και του Αντώνη Σαμαρά.Και οι δυο ηττήθηκαν στις ευρωεκλογές και λίγους μήνες αργότερα έπαθαν πανωλεθρία στις εθνικές εκλογές.
Τις τελευταίες μέρες διοχετεύεται από το Μέγαρο Μάξιμου ένα αντεπιχείρημα που είχε ξεχαστεί εδώ καιρό και ουδείς το ανέφερε στο δημόσιο διάλογο. Το 1999 ο Κώστας Σημίτης έχασε τις ευρωεκλογές και το 2000 κέρδισε τις εθνικές εκλογές. Επομένως στην πολιτική δεν υπάρχουν σταθεροί κανόνες και όλα μπορεί να συμβούν .
«Θα χάσουμε τις ευρωεκλογές με μικρή διαφορά. Γύρω στο 4% θα είναι η διαφορά μας με την Ν.Δ. Και θα κερδίσουμε τις εθνικές εκλογές τον Οκτώβριο. Θα καταφέρουμε να το γυρίσουμε. Δεν υπάρχουν έτσι κι αλλιώς οι διαφορές που δείχνουν οι δημοσκοπήσεις» λένε όπου σταθούν οι άνθρωποι του πρωθυπουργού που θέλουν εξάντληση της τετραετίας.Παράλληλα καμαρώνουν για το ότι ο Αλέξης Τσίπρας μέχρι τις εκλογές θα έχει κυβερνήσει 5 χρόνια παρά κάποιους μήνες.Υπερδιπλάσιο χρόνο από τον Γιώργο Παπανδρέου και τον Αντώνη Σαμαρά .
Δεν υπάρχει αμφιβολία ότι ο Αλέξης Τσίπρας θα κάνει ό,τι μπορεί για να φθάσει μέχρι Οκτώβριο. Το σενάριο του Μαΐου το θεωρεί ξεπερασμένο και ηττοπαθές παρότι αρκετοί -μέσα και έξω από το κόμμα του-θεωρούν ότι το καλύτερο είναι να στηθούν 4 κάλπες τον Μάιο ώστε μέσα σε αυτό χάος να διαχυθεί η ήττα και να θολώσουν τα συμπεράσματα .
Ο Αλέξης Τσίπρας, πράγματι, ήταν αντιμέτωπος με αυτό το δίλημμα από τις αρχές του χρόνου. Τώρα όμως εμφανίζεται έτοιμος, να πάρει το μεγάλο ρίσκο που είναι να το φθάσει ως το τέλος. Και να αγνοήσει τα αποτελέσματα των ευρωεκλογών, των περιφερειακών και των δημοτικών εκλογών, που όλοι ξέρουν ότι θα είναι δυσμενή για το κόμμα του.
Το ένα ενδεχόμενο είναι να μπλοφάρει. Ακόμη και απέναντι στους επιτελείς του. Και λίγο πριν το Πάσχα να τα ποντάρει όλα στον Μάιο, ή τον Ιούνιο αμέσως μετά τις Ευρωεκλογές, αφού θα έχει ψηφίσει τα 14 ακόμη νομοσχέδια, που είναι προγραμματισμένα, μαζί με τις μεγάλες θεσμικές αλλαγές στη δικαιοσύνη που θα επιταχύνουν επιτέλους τις χρονοβόρες δικαστικές διαδικασίες και θα εκσυγχρονίσουν το παμπάλαιο ποινικό μας δίκαιο. Αυτό, που τιμωρεί τις καθαρίστριες με το πλαστό απολυτήριο δημοτικούμε ποινές βαρύτερες από τους κακοποιούς.
Όλα αυτά τα νομοσχέδια έχουν θετικά μέτρα. Τίποτε δυσάρεστο δεν είναι προγραμματισμένο. Κακά νέα θα προκύψουν μόνο από απρόοπτα γεγονότα που κανείς δεν εύχεται. Ακόμη και οι αγορές, οι προεκλογικοί «εχθροί» ,στους οποίους μια φορά και έναν καιρό θα χτύπαγε νταούλια, τώρα τον αβαντάρουν κι εκείνος τις εκθειάζει. Μάλιστα χρησιμοποιεί στο οπλοστάσιο του πλέον, την υποδοχή που επιφύλαξαν στο πρώτο δεκαετές ομόλογο μετά από τα δίσεκτα χρόνια .
Μέσα σ´ αυτήν την μπερδεμένη ατμόσφαιρα , πράγματι δεν ψεύδονται τα στελέχη του όταν διαρρέουν εντελώς αντιφατικές πληροφορίες για τον χρόνο των εκλογών. Ο καθένας κάνει προβολή της επιθυμίας του.
Στην Κουμουνδούρου υπάρχουν δύο αντιλήψεις .Η μία λέει ότι πρέπει να ξέρεις πότε φεύγεις από το παιχνίδι και να μην προκαλείς την τύχη σου τραβώντας το στα άκρα, αφού βλέπεις ότι δεν σε πάει πλέον το κλίμα . Δεν έχουν άδικο. Είναι μεγάλος πειρασμός οι εκλογές το συντομότερο για τον ΣΥΡΙΖΑ. Σίγουρα θα χάσει με ένα αξιοπρεπές διψήφιο νούμερο κοντά στο 25% . Υπάρχουν δημοσκόποι που λένε ότι μπορεί να φθάσει και το 28%. Έτσι, θα επιστρέψει στην αξιωματική αντιπολίτευση τροπαιούχος , με ευρωπαϊκά κοστούμια αυτήν την φορά, συσπειρώνοντας γύρω του μεγάλο μέρος των πάλαι ποτέ λεγόμενων προοδευτικών δυνάμεων.
Μέσα στη σκληρή πόλωση των εκλογών, οι θιασώτες αυτής της άποψης αισιοδοξούν ότι μετά το Ποτάμι και την Ένωση Κεντρώων θα διαλύσουν ακόμη περισσότερο το Κίνημα Αλλαγής και θα εδραιωθούν στην κοινωνία ως το μεγάλο κόμμα της Κεντροαριστεράς. Με λόγο όμως πιο αριστερό από τα σοσιαλιστικά κόμματα της Ευρώπης,που θα παραπέμπει στο κόμμα του Ανδρέα Παπανδρέου της καλής εποχής .
Υπάρχει και η δεύτερη αντίληψη των αθεράπευτα αισιόδοξων. Σε αυτήν συμμετέχουν κυρίως στελέχη της νεότερης γενιάς, υπουργοί, βουλευτές, σύμβουλοι του πρωθυπουργού και πολλών υπουργών που δεν θέλουν να χάσουν ούτε μια μέρα παραμονής στην εξουσία. Τελευταία αυτοί «αβγατίζουν» . Σκεφτείτε ότι είναι μαζί τους και οι παλιοί μάγειροι της κάλπης. Φλαμπουράρης και Δραγασάκης. Μέχρι και και ο πρόεδρος της Βουλής Νίκος Βούτσης γυρίζει τώρα την πλάτη στο Μάιο. Ο Νίκος Φίλης σιωπά, και μόνο ο Πάνος Σκουρλέτης συνεχίζει να επιμένει στις πρόωρες κάλπες. Οι θιασώτες του Οκτωβρίου πιστεύουν ότι τα δύσκολα πέρασαν. Οι σκληροί της Ευρώπης, επειδή έχουν πολλά δικά τους βάσανα δεν θα πιέσουν άλλο την Ελλάδα.
Ο εχθρός πάντως έχει ήδη βρεθεί και στοχοποιηθεί και για τον Μάιο αλλά και για τον Οκτώβριο .Είναι η «κακιά δεξιά», που είναι η επιτομή νεοφιλευθερισμού αλλά αλληθωρίζει και Ακροδεξιά. Το γεγονός ότι αυτές οι δυο έννοιες είναι αντιφατικές, δεν έχει σημασία.Το αντιδεξιό μέτωπο που θέλει να εκφράσει ο Αλέξης Τσίπρας όλα τα πιστεύει και τα αναπαράγει .
