Δεν έχω καμία διάθεση να λιβανίσω την κυβέρνηση, ούτε να πω ότι όσα κάνει στη διαχείριση της πανδημίας είναι καλά καμωμένα. Θα ήταν ψευδές, γιατί ο κόσμος έχει μάτια και βλέπει και το χειρότερο είναι ότι βιώνει μια επώδυνη καθημερινότητα με ταλαιπωρία και πολλές αντιφάσεις, όπως σε όλη την Ευρώπη και σε όλο τον κόσμο. Δεν είμαστε διαφορετικοί. Τελευταίο κορυφαίο παράδειγμα, το άνοιγμα των σχολείων μέσα σε ένα χαοτικό περιβάλλον. Είμαι από αυτούς που θέλουν πολύ να παραμείνουν ανοιχτά τα σχολεία. Εχω γιο φοιτητή και γιο μαθητή και έχω ζήσει τη μελαγχολία και την απόγνωσή τους στο περσινό και το προπερσινό lockdown.
Γράφει ο Γιάννης Πολίτης
Αριστη λύση δεν υπάρχει. Ο,τι και να αποφάσιζε η κυβέρνηση θα έτρωγε ξύλο, γιατί η κοινωνία κάπου πρέπει να εκτονωθεί και ξεσπά σε αυτούς που έχουν οριστεί για να αποφασίζουν για την τύχη της. Με είχε πείσει ο σπουδαίος Ελληνας γιατρός-ερευνητής που διαπρέπει στην Αμερική, Γιώργος Παυλάκης, που έλεγε ότι αν έμεναν κλειστά μετά τις γιορτές δέκα-δεκαπέντε ημέρες τα σχολεία, δεν θα χαλούσε ο κόσμος μέχρι να δούμε πώς θα εξελιχθεί η κατάσταση. Τα παιδιά έχουν περάσει τα χειρότερα. Δύο εβδομάδες ακόμη στο σπίτι δεν θα έκαναν τη διαφορά στη μακρά ταλαιπωρία τους. Γιατί, έτσι όπως λειτουργούν τώρα τα σχολεία, έχουμε δύο κινδύνους.
Ο πρώτος είναι ο προφανής. Συνευρίσκονται σε ένα περιβάλλον, στοιβαγμένα στις αίθουσες, με την κακοκαιρία να μην επιτρέπει ανοιχτά παράθυρα και μεγάλη παραμονή των παιδιών στον προαύλιο χώρο. Ετσι, διακινούν και πολλαπλασιάζουν τον ιό από το σχολείο στο σπίτι και από το σπίτι στο σχολείο.
Ο δεύτερος κίνδυνος είναι η υπολειτουργία των εκπαιδευτικών μονάδων όλων των βαθμίδων. Είναι πολλοί οι μαθητές που λείπουν, είτε γιατί νοσούν είτε γιατί φοβούνται, αλλά και αρκετοί εκπαιδευτικοί που παρέμειναν μακριά από τις αίθουσες διδασκαλίας. Αν αυτός ο ρυθμός συνεχιστεί, καθώς η πρόβλεψη είναι ότι μέχρι τα μέσα Φεβρουαρίου η μετάλλαξη «Ομικρον» θα είναι σε έξαρση, σε λίγο θα έχουμε μαθητές δύο ταχυτήτων. Οι μισοί θα παρακολουθούν μαθήματα και οι άλλοι μισοί θα είναι στο σπίτι χωρίς τη δυνατότητα της τηλεκπαίδευσης. Αυτό είναι ένα σταυρόλεξο για δύσκολους λύτες, το οποίο, θέλοντας και μη, τις δύο προσεχείς εβδομάδες θα κληθούν να το λύσουν η επιτροπή των λοιμωξιολόγων και το Υπουργείο Παιδείας.
Και δεν είναι μόνο αυτή η αντίφαση. Οι κινηματογράφοι και τα θέατρα με αυστηρά μέτρα ασφαλείας παρέμειναν ανοιχτοί. Και σωστά. Οι άνθρωποι της τέχνης έχουν καταδικαστεί επί δύο χρόνια στην πενία και πρέπει να επιβιώσουν. Επίσης, είναι μία από τις ελάχιστες διεξόδους που έχουν μείνει στους πολίτες, να ψυχαγωγηθούν δηλαδή βλέποντας μια ωραία ταινία ή μια ωραία παράσταση. Από την άλλη, όμως, έκλεισαν τα γήπεδα. Ποιος ο λόγος σε έναν χώρο που είναι ανοιχτός να μην προσέρχονται οι φίλαθλοι τις Κυριακές για να διασκεδάζουν και να εκτονώνονται; Γνωρίζω την απάντηση των ειδικών, η οποία λέει ότι στις θύρες των φανατικών στριμώχνονται νέοι άνθρωποι χωρίς μέτρα και ουρλιάζουν αγκαλιασμένοι σε κάθε καλή ή κακή φάση της ομάδας τους. Η απόφαση, όμως, της κυβέρνησης παραπέμπει στο «πονάει χέρι, κόβει χέρι». Ας κλείσουν αυτές τις «επικίνδυνες» θύρες και ας βάλουν κανόνες με τήρηση αποστάσεων και μάσκες στους κανονικούς φιλάθλους.
Τρίτη αντίφαση: Κλείσαμε την ψυχαγωγία μετά τις 12 τα μεσάνυχτα γιατί υπήρξε φόβος ότι την Πρωτοχρονιά η κατάσταση θα ξεφύγει. Κατανοητό. Πέρασε, όμως, η Πρωτοχρονιά. Ποιος είναι ο λόγος που σήμερα δεν επιστρέφουμε στη μερική κανονικότητα με αυστηρή τήρηση των μέτρων ασφαλείας και χωρίς οριζόντιες απαγορεύσεις, ώστε να μη νεκρώσει ένα σημαντικό κομμάτι της αγοράς, η λειτουργία του οποίου πέραν της οικονομικής διάστασης δίνει την ευκαιρία στους ανθρώπους για εκτόνωση; Ετσι κι αλλιώς, τώρα πια αφού περάσαμε από σαράντα κύματα οι πάντες έχουμε κατανοήσει ότι ο ιός ήρθε για να μείνει. Κάθε σπίτι έχει και ένα κρούσμα της μετάλλαξης «Ομικρον». Μόνο η προσωπική προφύλαξη του καθενός μας χωριστά μπορεί να μας προστατέψει. Και παράλληλα η ελπίδα ότι η μετάλλαξη «Ομικρον» θα λειτουργήσει εκφυλιστικά. Δηλαδή θα νοσήσει πάρα πολύς κόσμος ελαφριά, εάν έχει προηγηθεί ο τριπλός εμβολιασμός. Αυτό, όμως, θα χρειαστεί δυο-τρεις μήνες. Και μέχρι τότε πρέπει να παίρνουμε βήμα-βήμα τη ζωή μας πίσω με όλες τις δυνατές προφυλάξεις οι οποίες ήρθαν για να μείνουν.
Η σοβαρή γιατρός και αναπληρώτρια υπουργός Μίνα Γκάγκα προβλέπει ότι σε σαράντα-πενήντα ημέρες από τώρα θα αρχίσει η αντίστροφη μέτρηση για την εκτόνωση της πανδημίας. Αυτό πιστεύουν πολλοί επιστήμονες σε όλο τον κόσμο και υπάρχουν ενθαρρυντικές ενδείξεις. Παρ’ ότι τα κρούσματα αβγατίζουν, δεν συμβαίνει το ίδιο βέβαια με τους διασωληνωμένους και με εκείνους που χάνουν καθημερινά τη ζωή τους. Είναι ωραία εξέλιξη αυτή και μακάρι να βγει αληθινή, γιατί πάντα υπάρχει ο κίνδυνος στον Τρίτο Κόσμο, εκεί όπου τα εμβόλια παραμένουν σπάνιο είδος, να ξεπηδήσει μια νέα μετάλλαξη πολύ χειρότερη και πολύ πιο επικίνδυνη που θα μας πάει πίσω στις γνωστές εφιαλτικές καταστάσεις.
Και κάτι ακόμη. Αυξήθηκαν πολύ το 2021 οι θάνατοι σε ανθρώπους που δεν νόσησαν από κορωνοϊό. Και αυτό γιατί φοβήθηκαν να πάνε στα νοσοκομεία και παραμέλησαν εξετάσεις και θεραπείες για σοβαρές ασθένειες. Αυτό είναι μια τρομακτική παράλληλη πανδημία με πολλές απώλειες αγαπημένων μας ανθρώπων. Μέσα στην παραζάλη μας κοντεύουμε να ξεχάσουμε ότι οι άνθρωποι δεν πεθαίνουν μόνο από κορωνοϊό, αλλά από χίλιες δυο άλλες ασθένειες που αν τις προλάβει κάποιος εγκαίρως, μπορεί να σωθεί.
