Η γαριδομακαρονάδα του Γιάννη…

Ο Γιάννης  είναι υπάλληλος. Ο Γιάννης  αμείβεται με 25€ την ημέρα

Ο Γιάννης ένα Σάββατο εν μέσω κορωνοϊου, έδωσε 100€ για να πάει σε beach bar, να φάει γαριδομακαρονάδα και να διασκεδάσει στο πάρτι με 500 άτομα κολλημένοι ο ένας στον άλλον, σε μαγαζί με υπαλλήλους που φορούσαν τη μάσκα στο πηγούνι, για να ανεβάσει 10 stories στο instagram.

Ο Γιάννης  έγινε φορέας ασυμπτωματικός και μετέδωσε τον ιό και σε άλλους στην δουλειά του. Και αυτοί σε άλλους και οι άλλοι σε άλλους.

Τελικά το πάρτι  υπήρξε εστία υπερμετάδοσης. Ήταν πολλοί  οι Γιάννηδες …

Η πολιτεία έλαβε αυστηρότερα μέτρα, επιβάλλοντας τοπικά  lock down.

Επιχειρήσεις κλείνουν επ΄αόριστον. Μία από αυτές τις επιχειρήσεις είναι και του Γιάννη.

Ο Γιάννης  πλέον έχασε τα 25€ την ημέρα.

Ο Γιάννης  διαμαρτύρεται για το ανάλγητο κράτος, γιατί εκείνος τα έκανε όλα σωστά.

Η καταγραφή της ιστορίας δεν είναι δίκη μου, την δανείστηκα από μια σοβαρή εκπαιδευτικό. Είναι απολύτως ακριβής. Όποιος  παρατηρούσε τι συνέβη στα θέρετρα μέχρι και το 15αυγουστο που άρχισε ο νέος πανικός είδε πολλούς Γιάννηδες να περιφέρονται στις ταβέρνες και στα μπαρ με το γνωστή ελληνική άνεση του ‘’έλα μωρέ τώρα …’’

Και μόλις φθάσαμε τα 200 περιστατικά βρήκαμε τους φταίχτες. Τα φορτώσαμε στους επιπόλαιους νέους, που πήγαν στην Πάρο συνωστίσθηκαν στην Νάουσα και την Χρυσή Ακτή και γύρισαν άρρωστοι στην Αθήνα. Εύκολη και βολική ερμηνεία.

Μόνο που αυτός δεν ήταν ο μόνος λόγος της έξαρσης της πανδημίας. Είναι λογικό οι νέοι να είναι πάντα πιο χαλαροί γιατί αισθάνονται  άτρωτοι. Γιατί όμως την περίοδο της καραντίνας τήρησαν τα μέτρα  ευλαβικά και τώρα τα παραβιάζουν; Η απάντηση είναι απλή: ότι βλέπουν κάνουν. Επέδειξαν στα νησιά  την ίδια στάση που επιδεικνύουν οι γονείς στους στα μεγάλα αστικά κέντρα και στις πλατείες των χωριών τους.

Είμαστε ο λαός της υπερβολής. Υπήρξαμε απόλυτα  συνεπείς στην πρώτη φάση, αλλά μόλις πήραμε τα εύσημα από την παγκόσμια κοινότητα περάσαμε απέναντι, με  πάρτι τσιμπούσια γάμους με αγκαλιές και φιλιά. Πήγαμε  από την απόλυτη  πειθαρχία του Απριλίου στο ξεσάλωμα και την αδιαφορία του Ιουλίου, γιατί αυτοί είμαστε παντού και πάντα. Και του ύψους και του βάθους.

Όσο για την απόφαση της κυβέρνησης να ανοίξει την χώρα στον Τουρισμό ακούγονται πολλά και θα ακουστούν περισσότερα. Η κυβέρνηση λέει ότι δεν ευθύνονται οι ξένοι για την έξαρση της Πανδημίας. Αυτή είναι η μισή αλήθεια, γιατί  την πρώτη περίοδο που μπήκαν οι Βαλκάνιοι χωρίς έλεγχο είχαμε θέματα. Δεν είναι άσχετο το άνοιγμα των συνόρων με τον πολλαπλασιασμό των κρουσμάτων. Δεν μπορούσε όμως να γίνει αλλιώς.

Αυτοί που υποστηρίζουν ότι έπρεπε η χώρα να κρατήσει τα σύνορα κλειστά και να κινηθεί η τουριστική βιομηχανία μόνο με Έλληνες παραθεριστές, δεν έχουν ιδέα πως λειτουργεί η οικονομία. Ακόμη και αυτοί οι λίγοι που ήρθαν έδωσαν το φιλί της ζωής σε χιλιάδες επιχειρήσεις τον Αύγουστο  που πήγαιναν για λουκέτο. Και σε κάθε περίπτωση οι τουρίστες που ήρθαν φέτος από την κεντρική Ευρώπη στην πλειονότητα τους ήταν υπεύθυνοι και προσεκτικοί. Περισσότερο από εμάς.

Το ερώτημα τώρα είναι πως θα μείνει η χώρα όρθια το επόμενο εξάμηνο μέχρι να γίνουν τα πρώτα εμβόλια στις ευπαθείς ομάδες. Θα ζήσουμε δύσκολες μέρες πιο δύσκολες από το 2010 όταν μπήκαμε στα μνημόνια. Υπάρχουν εκατοντάδες χιλιάδες εργαζόμενοι στον τουρισμό και στην σίτιση που είναι άνεργοι και δεν έχουν κομπόδεμα για να αντέξουν. Για ποσό ακόμη το κράτος θα μπορεί να συντηρεί στρατιές ανέργων με επιδόματα.

Υπάρχουν χιλιάδες μικρές και μεσαίες επιχειρήσεις που είναι αδύνατο να σωθούν. Όλοι βλέπουμε τα λουκέτα στην γειτονιά μας. Θα δεινοπαθήσει μεγάλο μέρος του πληθυσμού μέχρι να να μπουν τα 72 δις στα ταμεία του κράτους και να βρεθεί το  νέο μοντέλο ανάπτυξης. Η πιο αισιόδοξη πρόβλεψη είναι ότι το 2023 η χώρα θα επιστρέψει στα επίπεδα του 2019. Είναι κούρσα αντοχής για όλους.

Και αυτή την φορά δεν έχουμε ένα ‘’εχθρό ’ όπως η Γερμανία και το Δ.Ν.Τ για να βρίζουμε και να εκτονωνόμαστε. Ο εχθρός είναι αόρατος και είναι ο ίδιος για ισχυρούς και αδύναμους. Μόνο που άλλες αντοχές έχει η Γερμανία άλλες οι ΗΠΑ και άλλες η Ελλάδα.

Η δική  μας οικονομία είναι ένα καρυδότσουφλο σε φουρτουνιασμένη  θάλασσα.

Απαιτείται ψυχραιμία, εθνική συνεννόηση και σώφρονες αποφάσεις του οικονομικού επιτελείου να μοιράσει με δίκαιο τρόπο τα κομμάτια της μικρής πίτας που διαθέτει η χώρα ώστε να επιβιώσει με αξιοπρεπή τρόπο, το σύνολο του πληθυσμού. Και πάνω από όλα το επόμενο εξάμηνο μέχρι να ολοκληρωθούν οι τελευταίες έρευνες για τα εμβόλια να επιδείξουμε όλοι υποδειγματική πειθαρχία.

Ο δείκτης της αντοχής του συστήματος υγείας μετριέται καθημερινά από τους διασωληνωμένους. Τώρα είναι λίγοι γιατί οι νοσούντες είναι νέοι. Αλίμονο μας αν τον χειμώνα νοσήσουν οι ηλικιωμένοι και γεμίσουν οι εντατικές. Οι φρικτές εικόνες της Ιταλίας εκεί που αποφάσιζαν οι γιατροί ποιοι ζουν και ποιοι πεθάνουν είναι ζωντανές και πρέπει να υπαγορεύουν τις συμπεριφορές όλων. Η  χώρα βρίσκεται και θα παραμείνει τουλάχιστον ένα εξάμηνο σε καραντίνα. Κανείς δεν έχει δικαίωμα να το αγνοεί.